هپاتیت چیست

هپاتیت یک بیماری التهابی کبدی است. این بیماری معمولاً در اثر عفونت ویروسی ایجاد می‌شود، اما علل احتمالی دیگری نیز در ایجاد هپاتیت نقش دارند. این موارد شامل هپاتیت خود ایمنی و انواع دیگر هپاتیت هستند که در نتیجه عوارض ثانویه داروها، سموم و الکل روی می‌دهند. هپاتیت خود ایمنی نوعی بیماری است که در نتیجه ی تولید پادتن توسط بدن علیه بافت کبد ایجاد می شود.

کبد در بخش فوقانی راست شکم قرار دارد. این ارگان در انجام بسیاری ازعملکردهای حیاتی مؤثر در متابولیسم بدن نقش دارد، این عملکردها شامل موارد زیر هستند:

  • تولید صفرا که برای فرایند هضم ضروری است
  • فیلتر کردن سموم از بدن
  • دفع بیلی روبین (محصول حاصل از تجزیه ی گلبول های قرمز خون)، کلسترول، هورمون‌ها و داروها
  • تجزیه کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پروتئین‌ها
  • فعال سازی آنزیم‌ها، که پروتئین‌های تخصصی ضروری برای عملکرد بدن هستند
  • ذخیره گلیکوژن (نوعی قند)، مواد معدنی و ویتامین ها (A ، D ، E و K)
  • سنتز پروتئین‌های خون، مانند آلبومین
  • سنتز فاکتورهای انعقادی

براساس اظهارات مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، در حال حاضر تقریبا ۴/۴ میلیون آمریکایی به هپاتیت مزمن B و  هپاتیت C مبتلا هستند. بسیاری از افراد حتی نمی‌دانند مه دچار این بیماری شده‌اند.

عفونت های ویروسی کبد که در قالب هپاتیت طبقه بندی می‌شوند، شامل هپاتیت D ،C ،B ،A و E هستند. عامل هر هپاتیت ویروسی یک ویروس متفاوت است.

هپاتیت A همواره یک بیماری حاد و کوتاه مدت است، در حالی که هپاتیت B ، C و D عموماً پیشرونده و مزمن هستند. هپاتیت E معمولاً حاد است اما به ویژه در زنان باردار می‌تواند خطرناک باشد.

هپاتیت A

هپاتیت A در اثر آلودگی به ویروس هپاتیت A (HAV) ایجاد می شود. این نوع هپاتیت غالباً با مصرف غذا یا آب آلوده به مدفوع شخص مبتلا به هپاتیت A انتقال می یابد.

هپاتیت B

هپاتیت B از طریق تماس با مایعات عفونی بدن مانند خون، ترشحات واژینال یا مایع منی، که حاوی ویروس هپاتیت B یا  (HBV) باشند، انتقال می یابد. مواد مخدر تزریقی، ارتباط جنسی با شریک جنسی مبتلا یا استفاده مشترک از ریش تراش خطر ابتلا به هپاتیت B را افزایش می‌دهد.

بر اساس برآوردهای CDC، بیش از یک میلیون نفر در ایالات متحده و ۳۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مزمن ابتلا دارند.

هپاتیت C

هپاتیت C ناشی از ویروس هپاتیت C (HCV) است. هپاتیت C از طریق تماس مستقیم با مایعات آلوده بدن، عموماً از طریق داروهای تزریقی و تماس جنسی منتقل می‌شود. HCV از شایع ترین عفونت‌های ویروسی منتقله از خون در ایالات متحده است. در حال حاضر حدود ۲/۷ تا ۳/۹ میلیون آمریکایی به شکل مزمن این عفونت ابتلا دارند.

هپاتیت D

هپاتیت D که به آن دلتا هپاتیت نیز گفته می‌شود، از جمله بیماری های جدی کبدی است که در اثر ویروس هپاتیت D یا (HDV) ایجاد می شود. HDV از طریق تماس مستقیم با خون آلوده انتقال می یابد. هپاتیت D نوع نادری از هپاتیت است که تنها همراه با عفونت هپاتیت B بروز می کند. ویروس هپاتیت D بدون وجود هپاتیت B نمی تواند تکثیر شود. این بیماری در ایالات متحده بسیار شایع است.

هپاتیت E

هپاتیت E بیماری است که  در اثر ویروس هپاتیت E یا (HEV) و در نتیجه مصرف آب آلوده ایجاد می شود. این بیماری عمدتاً در مناطقی با بهداشت ضعیف دیده می شود و معمولاً ناشی از مصرف منبع آب آلوده به مدفوع است. این بیماری در ایالات متحده شایع نیست. با این حال، براساس گزارش CDC، موارد هپاتیت E در خاورمیانه، آسیا، آمریکای مرکزی و آفریقا گزارش شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *